Wandelcoach Esther van Ham: ‘Blijf huppelen en wandelen in de natuur’

Als ik net mijn auto heb geparkeerd, tikt Esther op mijn ruit. ‘Wat leuk om je weer te zien!’

Esther van Ham is wandelcoach/-trainer in Zeeland. Iedere week gaat zij naar buiten om te wandelen met mensen die veel stress en spanning ervaren. Esther en ik kennen elkaar doordat ik een tijd in Zeeland heb gewerkt. Aangezien ik naar aanleiding van mijn boek Red de elementen met anderen in gesprek wil over de natuur, mag ik ditmaal met haar meewandelen op de Brabantse wal. 

Wat zie jij bij mensen gebeuren tijdens het wandelen?

‘Vaak hoor ik bij de eerste stap al mensen vertellen dat ze eigenlijk niet zo van wandelen houden. Of ze zeggen iets als “Ik hou niet zo van de natuur.” Toch zie ik als wandelcoach dat het buiten zijn hen direct goed doet. Dit merk ik aan hoe ze gaan lopen. De natuur geeft hun weer ademruimte en het wordt makkelijker om een gesprek te voeren. Ik ervaar dat er eigenlijk bij iedereen een bepaalde luchtigheid ontstaat.’

Welke doelgroep komt bij jou?

‘In mijn praktijk zie ik vooral veel vrouwen. Jonge vrouwen die net moeder zijn geworden of veertigers die worstelen om alle ballen in de lucht te houden: voor de kinderen zorgen, werken, huishouden… Tijdens gesprekken komen ook vragen op als: “Wat is er eigenlijk zo leuk aan buiten zijn?” Sommigen zijn namelijk hun gevoel kwijtgeraakt, doordat ze te veel in hun hoofd zitten.’

‘Ik merk dat het buiten zijn bij iedereen weer het kind in zichzelf naar boven haalt. De speelsheid komt weer terug.

Wat is er zo leuk aan buiten zijn?

‘Ik merk dat het buiten zijn bij iedereen weer het kind in zichzelf naar boven haalt. De speelsheid komt weer terug. Mensen worden losser. Ik maak ook regelmatig onverwacht een huppeltje. Vaak krijg ik daarover dan een opmerking. Voor velen is huppelen in het bos geen vanzelfsprekendheid. Maar ik nodig ze uit om mee te doen. Vervolgens zie ik na een paar huppelsprongen een lachend gezicht en verdwijnt zichtbaar de stress uit het lichaam. Huppelen is niet iets wat je binnen in je woonkamer gaat doen. Je gaat daar eerder dansen. Huppelen is iets wat volwassenen vroeger deden, want alle kinderen huppelen.’

‘Wij zijn natuur. Alleen gaat het mis als bijvoorbeeld het vuur van iemand helemaal is gedoofd. De balans tussen de vier elementen is superbelangrijk’

Waarom huppelen we niet meer als we volwassen zijn?

‘Volwassenen spelen minder. Ze zijn vergeten dat dat je nog steeds mag huppelen, ook al ben je dertig, veertig of vijftig!’

Esther vindt dat mensen het zichzelf zo moeilijk maken. Volgens haar mag je jezelf best minder serieus nemen en de speelsheid in je leven terugbrengen.

Mijn boek heet Red de elementen. Ieder mens heeft elementen in zich. Hoe zorg jij ervoor dat iemand weer in balans komt en zich in zijn element voelt?

‘De vier elementen zijn Water, Vuur, Lucht en Aarde. Om het vuur weer aan te wakkeren, help ik hen op weg om te onderzoeken waar ze blij van worden in het leven. Wat wil je graag doen en waar krijg je energie van? Veel mensen zijn een stukje van zichzelf kwijtgeraakt bij het stap voor stap ouder worden. Je gaat werken, krijgt een baan, een gezin en er komen meer verantwoordelijkheden. Ik zie dat daarmee veel speelsheid verloren gaat. Wat ze vroeger leuk vonden om te doen, daar stoppen ze mee. Samen met hen ga ik op zoek naar datgene wat hun plezier brengt. En eigenlijk is dat altijd iets uit je kindertijd.’

Hebben kinderen ook de vier elementen?

‘Tuurlijk. Ik geloof erin dat ieder mens al die vier elementen in zich heeft. Wij zijn natuur. Alleen gaat het mis als bijvoorbeeld het vuur van iemand helemaal is gedoofd. De balans tussen de vier elementen is superbelangrijk. Het moet allemaal in je aanwezig zijn. Ook is het van belang dat je ze allemaal gebruikt. Als je dat niet doet, vergeet je een stukje van jezelf.’

‘De natuur zorgt dat ik kan ontprikkelen. Je ziet de bladeren vallen, je hoort het ruisen van de wind. Alleen dat geeft al rust.’

Je wandelt heel veel. Heb je nog tips om te gaan wandelen met het gezin?

‘Mijn favoriet is de Belgische Ardennen. Ik woon in Zeeland en dan ben je daar best snel. Na twee uurtjes rijden loop ik al door de ongerepte natuur. Je kunt daar kilometers in stilte lopen, zonder iemand tegen te komen. Daar kom ik helemaal tot rust. Dichter bij huis kun je mooi wandelen op de Brabantse Wal, vind ik. Dit gebied, waar we nu wandelen, is precies de overgang tussen de Zeeuwse klei en het Brabantse zand. Je hebt hier zo veel mooie plekjes, maar je moet ze wel even zoeken.’

Wat levert de stilte jou op?

‘De natuur zorgt dat ik kan ontprikkelen. Je ziet de bladeren vallen, je hoort het ruisen van de wind. Alleen dat geeft al rust. Je hoeft in de natuur niets. Ooit woonde ik in de Randstad, maar er leven daar zo veel mensen. Je krijgt er ongelooflijk veel prikkels binnen. Het valt mij op dat steeds meer mensen altijd aanstaan.
Zelf ben ik verhuisd naar Zeeland, omdat je in de Randstad altijd moet opletten met oversteken en het er letterlijk altijd druk is. En sindsdien wandel ik ook veel meer in de natuur.’

We hebben al een tijd gewandeld als we op het eind een olifantenpaadje tegenkomen. Esther maakt van mij een filmpje, waarin ik uitleg wat een olifantenpaadje is. Ben je benieuwd? Bekijk het filmpje!

Wil jij ook met Esther wandelen in de natuur? Kijk voor meer informatie op haar site
En wil je meer over de elementen lezen? Bestel dan het boek Red de elementen!