Is voorlezen mainstream?

Een verhaaltje voor het slapen gaan. Het klinkt voor mij als vanzelfsprekend en dat het in ieder huis plaatsvindt. Toch is dit niet zo. Het maakt een groot verschil in wat voor gezin je opgroeit. Volgens taalkundig antropoloog Shirley Brice Heath gaan scholen en onderzoekers nog teveel uit van het mainstream beeld. Met haar uitgebreide veldstudie liet ze zien dat het er in diverse gezinsculturen echt anders aan toe gaat en dat een verhaaltje voor het slapen gaan niet bij iedereen de basis is. Vooral dat dit niet slechter hoeft te zijn. Er is volgens haar niet één manier waarop jonge kinderen leren.

Voorlezen en culturen

Uit onderzoek blijkt dat ‘het verhaaltje voor het slapen gaan’ in allerlei culturen anders wordt uitgevoerd, zoals zelf verhalen verzinnen, dialogen over goed en kwaad en taalspelletjes.
Het is ook de reden, waarom mijn verhalen te lezen zijn. Je kunt hier direct starten met lezen over geschiedenis, harteverhaaltjes of kiezen voor een fantasie verhaal. Een groot deel van de verhalen is ook te beluisteren. Zo zorg ik ervoor dat kinderen meer leeskilometers maken, want veel praten draagt ook bij aan je taalvaardigheid.

Wat vind ik?

Ieder kind is anders en dit komt deels voort uit de thuissituatie. Ik kijk niet naar wat iemand nog niet kan, maar probeer voor iedereen aanbod te creëren. Benut vooral wat iemand juist goed kan. Als iemand hartstikke blij word van het schrijven van een verhaal, dan is dat ook prima!
Voorlezen is een bewezen manier om kinderen taalvaardig te maken, maar er zijn nog vele andere manieren, zoals het luisteren naar podcasts.

Tips

Meer weten over lezen en schrijven? Kijk eens op de site van stichting Lezen en Schrijven.

(bronvermelding Brice Heath, S. (1982). What no bedtime story means: Narrative skills at home and school. Language in Society, 11(1), 49-76.)

Liefs,
Saskia