Hoe verzin je verhalen? In 5 tips geef ik mijn geheimen prijs.

De vraag die iedere schrijfster wel honderd keer mag beantwoorden is: hoe verzin je verhalen? In 5 tips geef ik mijn geheimen aan je prijs.
Vervolgens krijg ik meestal de vraag of ik het allemaal zelf verzin. In deze blog ga ik je daarom meer vertellen over hoe ik toch iedere keer nieuwe ideeën bedenk.

1. Nieuwsgierig
De belangrijkste eigenschap die je als schrijfster moet bezitten, is volgens mij nieuwsgierigheid. Van nature wil ik graag nieuwe dingen leren. Ik vind het dan ook hartstikke leuk als ik op een feestje ben en iemand begint te vertellen over zijn werk als conducteur. Een andere keer sla ik de krant open en lees ik een artikel over de vluchtelingencrisis. Het nieuwsbericht is voor mij een haakje om te gebruiken in een verhaal. Nu ik dat typ, bedenk ik opeens dat het bijvoorbeeld een mooi verhaal zou zijn als een man uit Syrië naar Nederland komt. In Nederland heeft hij de droom om conducteur te worden. Zo koppel je twee totaal verschillende onderwerpen aan elkaar. Ongemerkt krijg je per dag tientallen ideeën die je kunt gebruiken om een verhaal te starten. Veel volwassenen zijn echter niet meer gewend om te denken als een kind. Ik schrijf voornamelijk kinderverhalen en probeer me steeds te verwonderen. Bijvoorbeeld dat je voor de eerste keer sneeuw op de trein ziet liggen of dat je voor het eerst koeien in de wei ziet lopen. Vervolgens is het de kunst als schrijfster om iets creatiefs te doen met de ingevingen die je hebt.

2. Twee kanten
Ik schrijf graag over tandartsen die zelf rotte tanden hebben of over kapsters die niet kunnen knippen en gemeen zijn. Je verwacht dat een tandarts stralende tanden heeft, maar ik vind het leuker om rolbevestigende patronen te doorbreken. Je draait de rollen om. Goed wordt fout en andersom.

3. Observeer
Vind jij het leuk om mensen te kijken? Grote kans van wel. Als de zon schijnt vinden Nederlanders het geweldig om te gluren naar voorbijgangers. Ik geef eerlijk toe dat ik dit ook leuk vind. Vooral, omdat ik zo ontzettend veel zie. Vloekende kledingcombinaties, tatoeages, oorbellen en niet te vergeten kapsels. Ik heb het dan alleen nog maar over personen, maar er is nog zoveel meer te zien. Wat ik eigenlijk doe, is vooral heel goed observeren. Soms valt mij iets op aan een persoon. Het kan best zijn dat ik er niets mee doe, maar af en toe gebruik ik het. De ideeën liggen op straat. Je moet er alleen wel open voor staan.

4. Lijstjes om verhalen te verzinnen
Ik weet niet waar ik morgen over ga schrijven. Het is iedere dag een verrassing. Soms heb ik even geen ideeën waar ik iets mee wil, dan kijk ik naar mijn lijstje. Gedurende het jaar schrijf ik losse woorden op. Denk aan stoepkrijt, verkiezingen en een woordenboom. Op dat moment kon ik er niets mee, want ik kan alleen schrijven waar ik de meeste energie voor voel. Later gebruik ik de woorden alsnog. Ik wil alleen een verhaal schrijven als ik van binnen een ‘yes’ voel. Een yes betekent dat het verhaal de potentie heeft om een negen te worden. Dat kan alleen als ik er zelf achter sta en mee aan de slag wil. Er zijn trouwens ook boeken van andere schrijvers die je kunnen helpen. Zo heb ik thuis Durf te schrijven! van Carry Slee staan. Dit boek helpt mij ook als ik even niet meer weet waar ik over kan schrijven.

5. Persoonlijke ervaringen
Iedere schrijver kijkt door zijn eigen bril. Al mijn verhalen worden geschreven door mijn ogen. Ik maak natuurlijk net als ieder ander van alles mee. Dit kun je allemaal gebruiken in een verhaal. Je hoeft er niets mee te doen, maar het kan wel helpen. Denk eens aan de eerste keer dat je schaatsen aan mocht trekken of dat je opgesloten zat op het toilet. Wellicht heb je nooit vastgezeten op het toilet, maar heb je wel een andere angstige ervaring. Welke gevoelens merkte je op? Welke geuren waren er? Hoe liep het af? Soms moet ik een verhaal schrijven, omdat ik ergens mee zit. Zo heb ik het verhaal Mevrouw Mia leest voor uit Avonturen in Boekenatlas geschreven. Mijn oma ging steeds verder achteruit qua gezondheid en ik kon daar niet mee omgaan. Een ander verhaal dat dichtbij mij ligt is Novelle wil schrijver worden uit dezelfde bundel. Dit verhaal had ik graag geschreven toen ik jong was, omdat ik wist dat het mogelijk zou zijn om ook schrijver te worden. In iedere klas zit wel iemand die door dit verhaal zelfvertrouwen krijgt om toch letters op papier te krijgen. Dat vind ik het mooie aan mijn vak.

Ieder verhaal bestaat uit een begin, midden en een eind. Een verhaal gaat pas leven als je je kunt inleven in het personage. Als je de angst van de hoofdrolspeler in jouw lichaam voelt. Als schrijfster is het mijn doel om dat te bewerkstelligen. Dit bereik ik door gedetailleerd sommige ervaringen te beschrijven. Soms helpt het als je zelf ervaring hebt met een bepaald onderwerp. Als dit niet zo is, dan is het de kunst om je zo goed mogelijk in te leven. Dit doe ik door filmpjes te kijken of een boek te lezen over een onderwerp waar ik niet veel van weet.
Belangrijk om te vertellen is dat de uiteindelijke versie van verhalen altijd fictie is! Het zou wat zijn als ik al mijn verhalen zelf had meegemaakt.

Hoe verzin je verhalen? Jij kan het ook!
Het bedenken van verhalen is geen speciale gave. Kinderen gaan meer lezen als ze zelf een verhaal hebben geschreven. Dit is ook de reden waarom ik creatieve lessen geef op scholen. Iedereen kan het leren. De vraag is alleen wat je doet met alles wat je ziet en meemaakt.

Nieuwsgierig naar mijn boeken? Je kunt hier starten met lezen.

Liefs,
Saskia

Winkelmandje0
Er zitten geen producten in je winkelmandje!
Verder winkelen
0